Δεν μου βγαίνει ούτε μια πρόταση, μια λέξη, μια συλλαβή έστω. Άρχισαν πάλι τα πείσματά τους οι λέξεις. Συνήθισαν στην θέα της θάλασσας και τ’ ουρανού και τώρα φοβήθηκαν τους τσιμεντένιους τοίχους. Κανονικά θα έπρεπε να γράφω μέρες ολόκληρες για να πω αυτά που θέλω, όμως τι να κάνω που ακόμα δεν έχω βρει τον τρόπο ν’ αναγκάζω τις λέξεις να βγαίνουν όποτε θέλω εγώ; Γι’ αυτό συνοψίζω όλα όσα θέλω να πω σε μία πρόταση: Καλό χειμώνα και καλό κουράγιο να’ χουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου