Στου αιώνα το φευγιό

«...Άκουσα τον κεραυνό να πέφτεi, και πριν μια τρομερή βροντή. Άκουσα ένα κύμα να βρυχάται, να θέλει να πνίξει όλη τη γη. Άκουσα εκατό τυμπανιστές, τα τύμπανα να χτυπάνε δυνατά. Άκουσα χίλιους ανθρώπους να ψιθυρίζουν και κανείς να μην ακούει προσεκτικά. Άκουσα έναν της πείνας να πεθαίνει και πολλούς να γελάνε βροντερά. Άκουσα το τραγούδι ενός ποιητή που πέθανε σαν το σκυλί στ' αμπέλι. Άκουσα ένα παλιάτσο σε μιαν αλέα να κλαίει και κανείς να μην τον θέλει. Και μια άγρια, ναι, μια άγρια, μια άγρια, ω, άγρια, σου λέω άγρια, μια άγρια βροχή θα πέσει.»



Bob Dylan

Σάββατο, Μαΐου 15, 2010

Δεν είναι ότι φοβάμαι...(?)

Θέλω να γράψω, όμως δυσκολεύομαι να βάλω τις λέξεις σε σειρά… Θέλω να μιλήσω, όμως δυσκολεύομαι να σχηματίσω τις προτάσεις… Θέλω να φωνάξω, όμως δυσκολεύομαι να βγάλω τη φωνή μου… Κάπου χάνεται, κάπου κόβεται… Δεν είναι ότι δεν έχω τι να γράψω, τι να πω, τι να φωνάξω… Όχι… Δεν είναι ότι φοβάμαι… Απλά είναι η θέση μου τέτοια…



http://www.youtube.com/watch?v=d5cjJdVkcw4




(το βιντεάκι έχει ενδιαφέρον από το 1:10 κι έπειτα, απλά δεν μπορούσα να το βρω από εκείνο το σημείο...)

Δεν υπάρχουν σχόλια: